به گزارش شهرآرانیوز؛ یازدهمین شنبههای گفتوگو استانداری خراسان رضوی با عنوان «تاب آوری و انسجام ملی»، با حضور غلامحسین مظفری استاندار خراسان رضوی، حجتالاسلام علی عسکری معاون فرهنگی، اجتماعی و زیارت و گردشگری استانداری، امیرالله شمقدری معاون امنیتی انتظامی استاندار، علی یوسفی دبیر ستاد هماهنگی انسجام ملی و حمایت اجتماعی خراسان رضوی، فردوسی مشهد، عصر امروز (۱۵ آذرماه ۱۴۰۴) در مجتمع کانونهای فرهنگی دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد.
علی یوسفی، دبیر ستاد هماهنگی انسجام ملی و حمایت اجتماعی استان خراسان رضوی در ابتدای جلسه بیان کرد: بعد از جنگ۱۲روزه، وضعیت اجتماعی، فرهنگی و امنیتی ایران در شرایط بحرانی قرار گرفت، لذا لازم است بر تقویت پیوندهای اجتماعی، اعتماد و هویت ملی کار کنیم.
یوسفی بیان کرد: ۶۰۰دانشجوی شهرستانی، در روزهای جنگ دچار اضطراب شدیدی شدند و ما برای حل بحران به سراغ آنها رفتیم و سعی کردیم در وهله اول برای دانشجویان، اساتید و کارکنان دانشگاه چاره اندیشی کنیم. جلساتی برای نحوه مواجهه اساتید با دانشجویان در مقابل این موضوع، برگزار شد که به دنبال آن، ستاد انسجام ملی افتتاح شد و بلافاصله، کارگروههایی تشکیل و از افراد متخصص و نخبگان برای تدوین طرح آن بهره بردیم.
وی به تعریف مفاهیم این طرح اشاره کرد و افزود: منظور از انسجام تقویت پیوندهای اجتماعی و ایجاد تعهد و اعتماد در گروههای مختلف مردمی و منظور از تابآوری این است که میزان تحمل جامعه در مقابل بحرانها چگونه است که شامل تابآوریهای اجتماعی، فرهنگی و حیاتیترین نمود آن در مخاطرات بقا و موجودیت کشور است که در جنگ ۱۲روزه ما شاهد همبستگی و وحدت و همدلی بالای مردم بودیم.
استاد دانشگاه فردوسی با بیان این مطلب که تابآوری به راحتی در جامعه بدست نمیآید اظهار کرد: با توجه به این موضوع و اهمیت تابآوری مردم در سطح جامعه، بستهای محتوایی تحت عنوان "گفتگوی ایران، کوششی مردم نهاد برای تقویت انسجام و تابآوری ملی" بود که در قالب هشت طرح اجرا میشود و شامل "همای ایران"، "شکوه ایران"، "ایران مونولوگ"، "از ایران مونولوگ تا ایران دیالوگ"، «بازگشت به آرامش» برنامه راهبردی و عملیاتی در ارتقا سلامت روان شهروندان مشهد پیش و پس از بحران، "ارتقا امنیت مردم مدار" با تاکید بر نقش دانشگاه ونخبگان، «فردوسی و ایران، بازخوانی هویت جمعی در عصر معاصر»، "توانافزایی عاملیت زنان در بحران جنگ"، است. ابتدا به صورت آزمایشی در مشهد برگزار خواهد شد و پس از ارزیابی و بررسیهای لازم، در سطح استان و دیگر شهرهای کشور عملی خواهد شد.
یوسفی افزود: در این طرح، رویکردی مبتنی بر مشارکت فعال مردم و شریک کردن نقش آنان در فرآیندهای اجتماعی و امنیتی پیشنهاد شده است. دانشگاهها و نهادهای مدنی به عنوان محورهای اصلی این مشارکت معرفی شدهاند و بر اهمیت شبکهسازی، تقویت ظرفیتهای جمعی و فعالسازی کنشگران محلی تأکید شده است. در مرحله عملی، اجرای آزمایشی گفتوگو در شهر مشهد پیشنهاد شده است که پس از ارزیابی، در سطح ملی گسترش یابد. این گفتوگوها شامل آموزش داوطلبان، حمایتهای روانی و اجتماعی، و فعالیتهای محلی است که هدف آنها افزایش اعتماد، همدلی و سرمایه اجتماعی است.
وی با تاکید بر ضرورت ایجاد فضای گفتگوی ملی افزود: این طرح، با تمرکز بر گفتوگو، مشارکت و آموزش، هدف نهایی را نهادینه کردن اعتماد، همدلی و امنیت پایدار در جامعه میداند و معتقد است که بدون گفتگوی ملی، شکلگیری انسجام و امنیت پایدار ممکن نیست.
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد بعد از ارائه طرح «گفتگوی ایران» اظهار کرد: ما چارهای نداریم جز اینکه انسجام ملی را در جامعه ایجاد کنیم، اما به نظر میرسد ما وقتی میخواهیم درباره مردم و جامعه صحبت کنیم باید با احتیاط گام برداریم چرا که جامعه ایران، یک جامعه متکثر است و ما این موضوع را در دانشگاه فردوسی نیز میبینیم که هر کدام، از دانشجویان، هویت فرهنگی و اجتماعی متفاوتی دارند.
عبدالرضا جوان جعفری گفت: تخریب همیشه آسان است، اما اینکه بخواهیم انسجامی را ایجاد کنیم باید ابتدا چند پرسش از خود داشته باشیم. اینکه ایجاد انسجام چقدر زمان میبرد؟ آیا ما حاضریم از باورهای خود بگذریم تا به انسجام برسیم؟ این پایلوت چقدر قابل تعمیم خواهد بود و در کردستان چگونه خواهد بود؟ اینها همه سوالهایی است که باید به آن پاسخ دهیم و آن را بررسی کنیم.
جوانجعفری افزود: همانطور که دشمن میخواست انسجام را نابود کند عواملی وجود داشت که خلاف آنچه او میخواست اتفاق افتاد و ناگهان جامعه به شکلی عجیب، همگرایی بالایی از خود نشان داد و ما شاهد همبستگی بالای جامعه در جنگ۱۲روزه بودیم.
معاون امنیتیانتظامی استانداری خراسان رضوی نیز در بخش دیگری از این جلسه به همکاری دانشگاه فردوسی با استانداری اشاره کرد و گفت: اقدام شایسته استاندار و استقبال دانشگاه فردوسی از ایجاد اتاقی در این دانشگاه، گام بسیار ارزشمندی است که میتواند به تقویت گفتمانهای اجتماعی کمک کند. به نظر میرسد دانشگاه به عنوان نماد گفتوگو، میتواند به خوبی از این فرصت بهرهبرداری کند. متأسفانه، در بسیاری از موارد، موانعی برای برگزاری گفتمانها وجود ندارد، اما سوال اینجاست که کدام مسئول اجرایی دعوت شده است تا به این گفتوگوها پاسخ دهد؟
امیرالله شمقدری با اشاره به نشست جوانان دانشجو با استاندار در شهر کتاب، بیان کرد: به نظر میرسد که دانشگاه میتواند با فراخوانی مناسب، دانشجویان را به میدانداری در این گفتمانها تشویق کند. ما نیاز داریم که راههای میانبر را برای جبران عقبماندگیها جستوجو کنیم. واقعاً ما در این زمینه عقب ماندهایم و باید این جلسات را سالها پیش برگزار میکردیم. رهبری نیز بارها بر اهمیت کرسیهای آزاداندیشی تأکید کردهاند.
شمقدری بیان کرد: ما در گفتمانسازی و تولید پیام و گذارهها ضعف جدی داریم و باید برای جبران عقبماندگیها تلاش کنیم. ظرفیت امروز دانشگاه و نمایندگی عالی دولت در استان فرصتی ممتاز است که میتواند به تحولات مثبتی منجر شود.
معاون فرهنگی، اجتماعی و زیارت و گردشگری استاندار خراسان رضوی در این جلسه با اشاره به اهمیت گفتوگو عنوان کرد: ما باید در هر حوزهای به مفاهیم آن آشنا باشیم و در چارچوب خودش، آن را بررسی کنیم تا مفاهیم با یکدیگر اشتباه مطرح نشوند و به گونهای آن را به مردم منتقل کنیم که برداشتهای خطا از آن صورت نگیرد.
حجتالاسلاموالمسلمین علی عسکری بیان کرد: مردم ایران از نظر جامعهشناختی، به گونهای است که حتی جامعه شناسان در آن گاهی میمانند و نمیتوانند رفتار افراد را پیشبینی کنند. در جنگ ۱۲روزه، بعد از انفجار اتاق شیشهای صداوسیما، همه همّمان این بود برای افزایش تابآوری، کاری کنیم و به نوعی بتوانیم به صورت روزآمد مسائل را پیش ببریم، اما دیدیم مردم بسیار جلوتر از ما حرکت میکردند.
حجتالاسلام عسکری افزود: گاهی ما ایدهآلتر از آنچه هست به جامعه نگاه میکنیم. برداشت من این است که مارکسیست، چون به مردم خود از بالا به مایین نگاه میکرد موجب فروپاشی حکومت سیاسی خود شد و این نگرش سیاسی در تمام جهان و کشورها به همین نتیجه ختم میشد، اما کشورهایی که واقعبینانه به جامعه نگاه میکنند میتوانند منجر به تغییر شرایط رفتاری مردم شوند.
وی با اشاره به طرح محلهمحوری که از جمله طرحهای فرهنگیاجتماعی است که مورد استقبال قرار گرفته، ادامه داد: مباحثه و گفتوگو امروز یک ضرورت است و اگر طرحی در قالبهای اجتماعی و فرهنگی قرار است اجرا شود باید آن را در چارچوب جامعه مخصوص خود بررسی و اجرا کرد. به عنوان مثال طرح محله محوری اگرچه مورد پذیرش قرار گرفته، اما همین محله محوری در حاشیه شهر باید به گونهای متفاوت از یک منطقه برخوردار یا محله دیگری اجرا شود.